W dniu 11 października uczniowie klas drugich spotkali się z funkcjonariuszami służby więziennej z Zakładu Karnego Grądy – Woniecko. Odwiedzili nas mł. chor. mgr Katarzyna Zielińska, rzecznik prasowa Zakładu, oraz por. Daniel Jacewicz. Spotkanie z funkcjonariuszami oraz osadzonymi zrealizowano w ramach szkolnego programu profilaktyczno–wychowawczego. Jego inicjatorką była nauczycielka języka angielskiego i wychowawczyni klasy IIB, Magdalena Skarzyńska. A oto relacja z tego wydarzenia. Napisał Piotr Dmochowski z klasy IIB.
11 października. Widok w pełni umundurowanych funkcjonariuszy służby więziennej wysiadających ze służbowego samochodu przy budynku naszego liceum mocno zdziwił niewtajemniczonych uczniów i rodziców, a nawet nauczycieli.
Jaki był powód tego „zamieszania”? Otóż nasza szkoła zorganizowała spotkanie, którego celem było ukazanie pracy w służbie więziennej. Porucznik Daniel Jacewicz oraz pedagog więzienna, pani Katarzyna Zielińska, po krótkim przedstawieniu się opowiedzieli o specyfice i historii swojego zawodu. Na początku funkcjonowali pod nazwą straży więziennej, jednak w 1954 roku nazwa została zmieniona. Pan porucznik opowiadał, jak wygląda praca służby od wewnątrz, wyjaśnił, jak działa system więziennictwa w Polsce, oraz pokazał, jaką bronią posługują się funkcjonariusze i wyjaśnił zasady korzystania z tej broni. Następnie poruszył kwestie przedstawiania policjantów w filmach, co, jak się okazuje, ma mało wspólnego z rzeczywistością. Pedagog opowiedziała, jak wygląda resocjalizacja więźniów i przedstawiła statystyki, ilu z nich po odbyciu kary wychodzi na dobrą drogę. Z jej relacji wynika, że sukcesem jest, jeśli zresocjalizuje się dwóch ze stu osadzonych.
Kolejnym punktem naszego spotkania była zapowiedziana na początku niespodzianka. Większość uczniów myślała, że goście wprowadzą psa policyjnego, o którym już trochę nam opowiadali. Jednakże niespodzianką była rozmowa z dwoma osadzonymi. Rozmowa miała na celu przedstawienie działalności tej instytucji od strony samych skazanych. Jeden z osadzonych powiedział, iż wyrzuty sumienia z powodu tego, co zrobił, dręczą go po tylu latach do dziś. Rozmowa zakończyła się stwierdzeniem, że skazani zrozumieli swoje błędy i chcą nas przestrzec, abyśmy nie podzielili ich losu. Tu warto zaznaczyć, że przez całe spotkanie uczniowie siedzieli skupieni, okazując należny szacunek zarówno funkcjonariuszom, jak i więźniom, i uprzejmie zadając pytania.
Reasumując, spotkanie było miłą, ale i pełną treści odskocznią od rzeczywistości. Jestem przekonany, iż wielu słuchaczy wyciągnęło z tego mądrą lekcję. A sądząc po pytaniach, jakie zadawano, można wnioskować, że niektórzy w przyszłości pójdą w ślady naszych gości i wstąpią w szeregi służby więziennej.
Piotr Dmochowski, IIB
Sapere aude