- Urodził się 30 września 1700 r. w Żarczycach w woj. sandomierskim. Na chrzcie dano mu imiona Hieronim Franciszek. Pochodził ze średniozamożnej rodziny szlacheckiej herbu Gryf.
- Po śmierci rodziców, w wieku 10 lat, rozpoczął naukę w szkole zakonu pijarów w Piotrkowie Trybunalskim. Mając 15 lat wstąpił do zakonu i przyjął imię Stanisław.
- W 1722 r. wyjechał do Warszawy, gdzie podjął pracę jako nauczyciel retoryki w szkole zakonu pijarów.
- W 1725 r. rozpoczął studia w Rzymie, a po ich ukończeniu kilka lat podróżował po Europie, aby uzupełnić wykształcenie.
- W 1740 r. z jego inicjatywy powstało w Warszawie Collegium Nobilium- szkoła dla synów zamożnej szlachty (najlepsza placówka oświatową ówczesnej Rzeczypospolitej).
- W 1741 r. wydał rozprawę na temat czystości języka polskiego „O poprawie wad wymowy”.
- W 1756 r. napisał sztukę dla teatrów szkolnych, pt. „Tragedia Epaminondy”, w której podkreślał wyższość dobra ogólnego nad korzyściami prywatnymi i składał hołd tym, którzy bezinteresownie służą Ojczyźnie.
- W latach 1761-1763 wydał traktat polityczny „O skutecznym rad sposobie”, w którym proponował m.in. zniesienie liberum veto oraz rozstrzyganie uchwał sejmowych większością głosów.
- Był uczestnikiem tzw. „obiadów czwartkowych” organizowanych przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. W 1771 roku władca Polski w uznaniu jego osiągnięć kazał wybić medal z napisem: „Sapere auso” czyli „Temu, który odważył się być mądrym”.
- Zmarł w Warszawie 3 sierpnia 1773 r.
Stanisław Konarski został patronem I Liceum Ogólnokształcącego
w Zambrowie 7 października 1995 r.
