Spektakl profilaktyczny ,,Cybernetyczne sny”, to kolejne z zadań zrealizowanych przez ZSO w Zambrowie w ramach projektu ,,Powiat zambrowski zapobiega uzależnieniom wśród dzieci i młodzieży”. Wzięło w nim udział 252 uczniów z 6 gimnazjów i 4 szkół ponadgimnazjalnych z powiatu zambrowskiego. Spektakl został zaprezentowany przez aktorów z teatru ,,Małgor” z Krakowa.
Celem spektaklu było uświadomienie młodzieży istoty zagrożeń internetowych, wzbudzenie niechęci do korzystania z Internetu w niewłaściwy sposób, a z drugiej strony ukazanie młodzieży Internetu jako nieograniczonego źródła informacji.
W widowisku uchwycony został jeden, ale jakże ważny wycinek zagrożeń, jakie może napotkać dzieci i młodzież. Stanowi jednak doskonałą bazę do podjęcia rozmów uświadamiających, że takowe istnieją. Bardzo łatwo wtopić się w wirtualny świat, utracić kontakt z rodziną, znajomymi. Żyć we własnym, iluzorycznym, wyimaginowanym i nierzeczywistym świecie. Natomiast gra aktorska staje się przyczynkiem, aby dzieci oraz młodzież uczyła się i wynosiła wartości, które zastosuje w życiu.
Tak o spektaklu wypowiadają się aktorzy:
,,Poszczególne sceny oddzielone say offami przedstawiającymi zagrożenia związane z korzystaniem z sieci.
Sceny aktorskie przechodzą jednak od negatywów do pozytywnych, a wręcz pięknych i wzruszających aspektów internetu.
W pierwszej scenie wstrząsająca relacja Ojca szukającego sprawiedliwości u Prokuratora.
Rzecz dotyczy niszczonej w internecie przez kolegów z klasy bardzo zdolnej indywidualistki, mającej swoje zdanie w każdej sprawie artystki, która ośmieliła się grać pierwsze skrzypce na zajęciach lekcyjnych jednego z najbardziej prestiżowych liceów w naszym kraju. Napadnięta dziewczyna nie chce wybaczyć rówieśnikom, którzy doprowadzili ją do załamania nerwowego, samookaleczenia i myśli samobójczych… Dlaczego młodzi ludzie tak reagują? Jak uniknąć tego rodzaju tragedii?…
Inna scena naszego przedstawienia to wizyta Dziennikarza u Pana Andrzeja. Przedstawiciel jednego z najbardziej opiniotwórczych dzienników poznaje historię strasznej choroby bohatera przyszłego artykułu w swojej gazecie. Rak okazuje się nieoperowalny w Polsce. Lekarze rozkładają ręce. Pozostaje tylko czekać na przysłowiowy koniec. Jednak, przecież, nie wolno się poddać!!! Córki Pana Andrzeja znajdują klinikę, która postanawia pomóc!!! Na drugim końcu Świata – w Stanach Zjednoczonych!!! W Nowym Yorku. Andrzej rozpoczyna pisanie bloga. Opowiada o swoim smutku, bólu i zmaganiach z chorobą. Reakcja jest niesamowita!!! W Internecie powstaje totalna fala dobrej energii. Tysiące ludzi przesyła komentarze, maile, zdjęcia, SMS-y. Ludzie rozpoczynają akcję pomocy. Organizują koncerty, pikniki, spotkania, zawody sportowe… emeryci przesyłają po pięć, siedem złotych. Andrzej wyjeżdża na operację!!! Operacja udaje się!!! Andrzej otrzymuje nowy lek, który pomaga!!! Co miesiąc podróżuje na konsultacje do Waszyngtonu!!! I dalej pisze… :” Nauczyłem się, że nie ma niczego w okazaniu słabości. Dzięki wspaniałym ludziom otrzymałem drugą szansę. Myśląc o tych niesamowitych przyjaciołach, ich dobroci i wrażliwości, czuję się taki lekki. Jakby w innym wymiarze. 10-centymetrów nad ziemią, gdzie zostają wszystkie problemy
i zmartwienia. Lewituję, beztroski jak wiatr odwiedzam każdy zakątek świata… Tak bym chciał rozlać na świecie morze pokoju, miłości, zdrowia i szczerości. Żeby ludzie nie musieli płakać. Żeby nie musieli się bać. Tak bym chciał…
Dziękuję, że jesteście ze mną. Dziękuję za wszystko!!!…”
Spektakl obył się równolegle do konferencji, w auli ZSO. Wzięło w nim udział 252 uczniów z 6 gimnazjów i 4 szkół ponadgimnazjalnych z powiatu zambrowskiego. W widowisku uchwycony został jeden, ale jakże ważny wycinek zagrożeń, z którymi mogą spotkać się dzieci i młodzież. Stanowi jednak doskonałą bazę do podjęcia rozmów na ten temat. Bardzo łatwo wtopić się w wirtualny świat, utracić kontakt z rodziną, znajomymi, żyć we własnym, iluzorycznym, wyimaginowanym i nierzeczywistym świecie. Poszczególne sceny spektaklu przechodziły od negatywnych do pozytywnych aspektów korzystania z Internetu.